Aslına bakarsan dünyanın sana mutluluk borcu yoktur.
Dünyanın kimseye mutlu ve sonsuz bir aşk, sorunsuz bir hayat; refah içinde, bolluk içinde bir yaşam borcu yoktur.
O yüzden istediğini elde edemeyen bir alacaklı gibi öfkeye bürünmek, kurban rolüne girmek anlamsız. “Neden ben” diye sormak, adaletsizliği sorgulamak, bir umut içinde beklediğin günün geleceğini varsaymak ahmaklık.
Bil ki dünya sadece ve sadece yaptıklarından, sonra da sonuçlarından ibaret..
Bu dünyadaki yıllarını boş yere harcadıysan bu senin aptallığın.
Yaşadığın her yıl sana verilen 365 günü; günde 24 saati bir aptal gibi geçirdiysen suçlu sadece sensin.
O yüzden şimdi durup durup dünyaya sövme, çünkü onu sen yarattın.
İlahi adalet seni es geçti diye, herkese dağıtılan şans sana denk gelmedi diye, yaradanın köşede unuttuğu küçük bir varlıksın diye sızlanma.
Çümkü küçük bir varlıksın ve köşede unutulmuş olman gerçekten de ihtimal dahilinde.
Belki de biz bunu öğrenmeliyiz…