Merhaba!
21 gün kuralını herkes duymuştur diye tahmin ediyorum. Duymayanlar için özetle şöyle anlatabilirim; bilinçaltının bir alışkanlık kazanabilmesi için 21 günlük bir döngüye ihtiyacı olduğuna dair bir kural. 20 gün boyunca bir şeyi tekrarladığınızda 21. gün artık onu kanıksanmış bir alışkanlık haline getiriyor beyniniz. Bu yüzden rutininize eklemek istediğiniz şeyleri 21 gün boyunca ısrarla tekrarlamak çok önemli. 21 gün boyunca her gün spor yapmak, sigarayı bırakabilmek için 21 günü başarıyla atlatmak, 21 gün beslenme diyetinden bir şeyi çıkarmak ya da 21 gün boyunca her gün aynı saatte uyanmak gibi..
Bu yöntemi ben de daha önce hiç denemedim. Ama işe yaradığından şüphem yok ve 21 gün denemesi için kazanmak istediğim en güzel alışkanlığı seçip denemek istedim. Dün itibariyle başlattığım 21 gün boyunca her gün kendim için, beni mutlu edecek şeyler yapacağım.
Blogumu okuyan bir çok kişinin de bu sürece en az benim kadar ihtiyacı olduğunu düşündüm o yüzden bunu bir yazı dizisi haline getiriyorum. Hepimiz günlerimizi rutin işlerimizi tamamlayarak, başkalarını mutlu etmeye çalışarak ve bazen de sadece düşünmeden vaktimizi harcayarak geçiriyoruz. Bazen haftalarca, aylarca ve belki de yıllarca kendimiz için tek bir şey yapamadan nefes alıp veriyoruz. Ya da yaptıklarımızın farkında bile değiliz ve bu da yine aynı kapıya çıkıyor. Düşününce çok üzücü, çünkü maalesef bizim mutluluğumuzdan başka kimse sorumlu değil. Ve biz kendimiz için bir şeyler yapmazsak muhtemelen başka kimse bunu bizim için yapmayacak.
Özetle 21 gün boyunca küçük-büyük ayırt etmeden her gün sadece kendim için, beni mutlu edecek bir şeyler yaparak bunu bir alışkanlık haline getirmeyi planlıyorum. Bunların hiçbiri normalden fazla para ya da zaman isteyen şeyler olmak zorunda değil. Uzun zamandır ertelediğim bir işi bitirmek, cesaret edemediğim bir şeyi yapmak, kuaföre gitmek, almak istediğim bir kitabı alıp okumak, sevdiğim çorbayı pişirmek, içimde kalan bir şeyi muhatabına anlatmak, yürüyüş yapmak, öğle uykusu uyumak, kıyamadığım mumları yakmak, misafire sakladığım bir şeyi kullanmak gibi…
Buna bir de ekstradan farkındalığımı arttıracak Osho’nun dönüşüm tarotunu ekliyorum. Her gün bir kart seçip onun hikayesini okuyacak ve almam gereken mesajı düşüneceğim. (Dönüşüm tarotu için buraya tıklayın..)
21 Day Challenge
1.Gün:
5 Aralık 2016 – Pazartesi

İlk gün için hep yapmak istediğim ama sürekli ertelediğim bir şeyi yaptım ve aldım kendimi sinemaya götürdüm. Hani bazen bir filme gitmek istersiniz, çevrenizde kimseyi o filme gitmeye ikna edemezsiniz. Ya daha önce izlemiştir ya o filmle hiç işi olmaz ve başka bir şeye gidelim der. Böyle böyle kaçırdığım o kadar film oldu ki sinemada! Çoğu zaman “meh tamam ben sonra tek başıma giderim” dedim ama hiç gitmedim.
Aslında tek başına sinemaya gitmek çoğu insan için kıramadığı bir zincir olabilir. Hatta bazıları için tek başına bir yerde oturup yemek yemek, kahve içmek de zordur. Üniversite zamanına kadar bu benim için de öyleydi. Bir yerde oturup tek başıma yemek yemek durumunda kalsam o kadar rahatsız olurdum ki herkes bana bakıyormuş gibi gelirdi. Halbuki kimsenin dikkat ettiği yok, buna emin olabilirsiniz. (Yani tabi o sırada sizi inceleyen potansiyel bir flört dışında -ki bu da iyi bir şey sanırım?) Sonra sonra yazın tek stajyer olduğum bir ofiste mecburen yemeklere yalnız çıkınca bunun çok keyifli bir şey olduğunu farkettim. Çünkü herhangi bir yargılama hissetmeden istediğiniz şeyi sipariş edebilir, ne kadar oturmak istiyorsanız o kadar oturabilir ve kafa dinleyebilirsiniz. Bir de bence o süre zarfında telefonu bir kenara koymak da çok önemli çünkü aksi durumda yalnız değil, sosyal medyadaki yüzlerce kişiyle berabersiniz.
Sonuç olarak ilk güne yapmak istediğim ama hep çıkmaz ayın çarşambasına ertelediğim bir şeyi yaparak başladım. Herkese tavsiye ederim!
GÜNÜN KARTI
41-Başarısızlık:

Sabahken sabahtır. Akşamken akşamdır. Bir tercih söz konusu değildir. Tercihten vazgeç, her yerde özgür olursun – özgürlük ancak tercihsizlikle mümkündür. Bu yüzden sen gençken, bu güzeldir; sen çocukken bu güzeldir; sen yaşlıyken bu güzeldir; sen ölürken bu güzeldir -çünkü sen asla bütünden ayrı değilsin, sen okyanusta bir dalgasın sadece. Okyanusta bir dalga kendini bir birey olarak düşünmeye başlayabilir, o zaman bu sıkıntı olacaktır. Okyanusta bir dalga kendini asla ayrı düşünmez, o yüzden okyanus onu nereye götürürse götürsün, o isteyerek, neşeyle o yöne doğru ilerler.
Bir şeyler olması gerektiği zaman olur, olması gerektiği zaman olmak zorundadır. Her şey yolundadır; sadece güven. Bütünle bir olduğunu  düşündüğün an bir rahatlama olur, ani bir salıverme yaşanır. Kendini tutmaya gerek kalmaz, rahatlayabilirsin. Gerginliğe gerek kalmaz, çünkü erişmen gereken bir özel bir hedef yoktur. Tanrıyla birlikte akarsın, tanrının hedefi senin hedefindir. Onun kaderi senin kaderindir.
Bunu kendi hayatında izlemedin mi? Yaptığın her şey başarısızlık getirir. Hala asıl noktayı görmüyorsun -onu olması gerekiği gibi yapmadığını, bu yüzden başarısız olduğunu düşünüyorsun. Bunun üzerine bir başka şey dener ve yine başarısız olursun. Sonra becerilerinin yeterli olmadığını düşünürsün, becerilerini geliştirir ve yine başarısız olursun. Sonra “Tüm dünya bana karşı” ya da “Kader bana karşı” diye düşünürsün. Neden başarısız olduğuna dair açıklamalar bulmayı sürdürürsün ama hiçbir zaman başarısızlığının gerçek zeminini bulamazsın…

Siz de bana katılmak isterseniz 21 gününüzü benimle paylaşmayı unutmayın. Sosyal medya linklerimden ya da mail adresimden bana her an ulaşabilirsiniz.
Yarın görüşmek üzere!