Bu yazıya başlamak benim için elbette çok kolay değil. Ama başladıktan sonra yazacaklarımın tamamen içimden akan cümleler olduğunu bilmenizi istiyorum.
Yaklaşık 1 yıl önce hayatımı birleştirmek üzere yola çıktığım yol arkadaşımı hayatımdan çıkarma kararı almış bulunuyorum. Sebepleri elbette benimle onun arasında kalacak. Sadece “anlaşamadık, ayrıldık” klişesinin ötesinde olduğunu yazmak istiyorum. Bu sebeple gerekli yasal yollara da başvurmuş ve boşanma davasını açmış bulunuyorum.
Hayatım boyunca her zaman kafaca yaşımın ilerisinde bir olgunluğa sahip oldum; evlenmeye karar verirken de ne yaptığımı biliyordum, şu anda kendi başına tüm işleri halletmiş ve adliyeye gidip davayı açmış bir kadın olarak da ne yaptığımı gayet iyi biliyorum.
Onu tanıdığım için, evlendiğim için ve sonuç olarak istemediğim şeyler yaşadığım için içimde hiçbir ah ya da pişmanlık yok. Hiçbir anı kayıp ya da yanlış olarak görmüyorum. Hepsini yaşamam gereken bir deneyim olarak algılıyorum ve bu deneyimi yaşadığım için, öğrenmem gerekeni öğrendiğim ve kaldığım yerden yoluma devam edebildiğim için kendimle gurur duyuyorum.
En çok da her koşulda yanımda olan babam, annem, abim, kardeşim ve can arkadaşlarımla gurur duyuyorum. Çok şükür onlar çoğu insanın aksine, benim onlara karşı olan asıl sorumluluğumun kendi hayatımın kontrolünü elimde tutmak ve sadece mutlu olmak olduğunun bilincindeler. Yaşımın 27, ayaklarımın da kendi ağırlığımı sağlamca yere basarak taşıyabilecek kadar güçlü olduğunun farkındalar. Aldığım kararların çocukça ani verilmiş tepkilerden ibaret değil, iyice ve bilinçli bir şekilde düşünerek alınmış sağlıklı kararlar olduğunu biliyorlar. Gerçekten bunun için ne kadar şükretsem az.
Bir süre önce işimden ayrıldım, eşimden ayrılıyorum. Sanırım bu dönem benim için hayata yeniden, belki sıfırdan, ama tam da nasıl olmasını istiyorsam o şekilde başlamak için bir fırsat dönemi. Bu dönemi anlamak ve layığıyla yaşamak farkındalığında olduğum için de tekrar tekrar şükrediyorum.
Bir önceki yazımda belirttiğim gibi, bundan sonra benim için her şey yalnızca güzel, güzel ve daha güzel olacak..
Herkese sevgiler…

2 Yorum
İçime doğmuştu ama ötelemeye çalıştım bu düşünceyi , iş sorunları olarak yormak daha iyimser geldi.
8 Ekim 2015 at 6:44 pmSen zaten söylenecek en doğru sözü söylemişsin “Her şey daha güzel olacak ”
Elbette ki sonlar üzücüdür burada neşeli mutlu cümleler kuracak değilim ama umutlu cümleler kurabilirim.
Her son bir başlangıç daha güzel bir başlangıç
Sıfırlanmış , yenilenmiş gibi
Her şey gönlünce ve hayırlısıyla olsun …
Adaşın 🙂
Sen mutluysan, her şeyin güzel olacağına inanıyorsan gerisinin bir önemi yok. Hayırlısı her şeyin, bunun bilincinde olan çok güçlü bir insansın inşallah hayat sana kalbin gibi güzellikler sunar bundan sonra da. Ailen, arkadaşların harici seni çok seven okuyucuların da var unutma:)
8 Ekim 2015 at 7:16 pm